Dromen over de toekomst, doen we dit niet allemaal? Mijn grootste en mijn enige droom is een schrijfster worden (en wat is voor veel mensen een echte droom, ook een astronaut worden, maar dat is iets heel anders). Maar het leven van een schrijfster gaat niet over rozen maar over stront. Een vuurwerk ontstaat er in je hersenen. Je geeft je gedachten volledig bloot op papier. Een stukje van jezelf.
Er was eens... Vervelend. Ik zou in slaap vallen. Ik ben INDERDAAD een groot schrijfster. Ik zit niet nu in mijn goed periode. Ik ben niet tevreden met mezelf. Verschrikkelijk gevoel is dat. En vaak als ik te veel ideeën heb, heb ik ook te weinig tijd. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Ik houd van schrijven, hoor vaak genoeg dat ik ook goed kan schrijven, maar het zijn bijna nooit fictieve verhalen. Het zijn verhalen over de realiteit, mijn dagelijkse ervaringen, mensen die ik ken, bizarre problemen en natuurlijk mijn emoties. Tijdens mijn leven heb ik zoveel domme dingen gedaan en meegemaakt dat het moet niet gebeuren dat mijn inspiratie ontbreekt. Wanneer ik een fictief verhaal zou moeten schrijven eindig ik weer bij de gebeurtenissen uit mijn leven. Wie boeit wat ik voel? Heb ik eigenlijk wel wat te vertellen? Product van mijn gedachten. Als iemand ooit mijn verhalen mooi vindt, dan dat geweldig is.
Hoe maak je dromen waar? Waarom probeer je niet eens om over je grenzen heen te gaan? Gewoon omdat het kan. Leef je droom. Vallen en opstaan. Oefening baart kunst.Geef me meer woorden! Meer oefenen! Meer ideeën! Meer creativiteit! Meer verhalen! Altijd meer!